Ik maak er gehakt van!

Je hoort en leest veel over de 30 km grens bij een marathon. Zondag 28 februari ga ik mijn eerste 30-er lopen. Tot nu toe is mijn verste afstand 28 km en die ging best goed mag ik wel zeggen, netjes binnen 2.27 uur gelopen. Aankomende week een iets rustiger loopschema zodat ik helemaal fit ben voor mijn eerste 30-er.

Ik heb er superveel zin in om die 30 km te gaan lopen, weer een nieuwe mijlpaal. Ik ben benieuwd of ik dan al die man met die hamer tegen ga komen. Eerlijk gezegd denk ik dat het ook een stukje psychisch is. Als je tijdens je lange duurloop of marathon tegen die 30 km aan gaat hikken dan kom je die man met de hamer vast en zeker tegen. Omdat er zoveel over geschreven en gezegd wordt ga je er zeker in geloven dat het een moeilijk punt gaat worden. Je kunt het ook proberen om te draaien door tegen jezelf te zeggen dat je al bijna 3/4 er op hebt zitten. Je hoeft dan nog maar 1/4. Het glas is halfvol en niet halfleeg.

Tijdens mijn trainingen werk ik niet alleen aan mijn conditie maar ook aan de psychische kanten van een (lange) duurloop. Ik heb bewust een flink aantal rechte stukken op mijn routes die vaak ook niet zo spannend zijn qua uitzicht, maar toch geniet ik er van. Ook loop ik nog steeds zonder muziek, lees o.a. deze blog: Met of zonder muziek sporten? Dit alles zal mij helpen tijdens mijn allereerste marathon op 10 april in Rotterdam.

Ik laat me niet gek maken en ga fluitend die 30 km voorbij en zwaai vriendelijk naar die man met de hamer en lach hem uit. Voorbereiding is alles en daar ben ik op alle vlakken volop mee bezig.